De Jongen Die Met de Wind Reed: Het Verhaal van Tadej Pogačar
In het rustige Sloveense dorp Komenda, omringd door glooiende heuvels en groene velden, groeide een jongen op die iets bijzonders bezat: hij kon met de wind wedijveren.
Tadej Pogačar werd misschien niet letterlijk geboren op een fiets, maar je zou het bijna geloven. Toen hij voor het eerst op de te grote mountainbike van zijn oudere broer klom, voelde hij het meteen. Al op negenjarige leeftijd — terwijl andere kinderen nog leerden om niet om te vallen — trapte Tadej met een doel. Hij wilde niet alleen snel zijn, hij wilde vliegen.
Een Nieuwsgierig Kind met Grote Dromen
Al van jongs af aan was Tadej rustig, maar enorm gedreven. Hij hield ervan om steile hellingen op te rijden waar anderen afstapten, met modder op zijn gezicht en de wind in zijn haar. Zijn ouders zagen al snel dat hij iets speciaals had. “Hij stopt nooit,” zei zijn moeder Marjeta ooit. “Hij blijft gewoon gaan.”
Terwijl andere kinderen fietsten voor de lol, fietste Tadej uit pure passie — voor de inspanning, de beweging en de kans om zichzelf elke dag te verbeteren. Bij wielerclub Rog Ljubljana viel hij meteen op. Niet omdat hij luidruchtig was, maar omdat hij nooit als eerste opgaf.
Van Tienerfenomeen tot Tourwinnaar
Als tiener begon zijn naam rond te gonzen in de Europese wielerwereld. Trainers en scouts waren onder de indruk van zijn prestaties — hij had het uithoudingsvermogen van een veteraan en het hart van een kampioen. Op zijn twintigste reed hij zijn eerste Grand Tour, de Vuelta a España van 2019. Men zei dat hij “ervaring moest opdoen”, maar Tadej won drie etappes en eindigde op het podium.
En dat was nog maar het begin.
In 2020, terwijl de wereld worstelde met onzekerheid, verscheen daar ineens een jonge Sloveen die de Tour de France op z’n kop zette. Op de voorlaatste dag veranderde hij het hele klassement met een van de meest verbluffende tijdritten ooit. Hij pakte de gele trui van landgenoot Primož Roglič en won de Tour… op 21-jarige leeftijd.
Wielerfans wreven zich in de ogen. Hoe kon iemand zo jong, zo vriendelijk, zo kalm — dit voor elkaar krijgen?
Meer dan een Wielrenner
Wat is Tadej’s geheim? Het is niet alleen zijn fysiek — het is zijn liefde.
Liefde voor de fiets.
Liefde voor de koers.
En liefde voor de mensen die hem steunen — in het bijzonder zijn verloofde Urška Žigart, zelf ook profwielrenster.
De twee zijn onafscheidelijk. Of ze nu samen bergen beklimmen of een ijsje eten in Monaco, hun relatie draait om humor, steun en gedeelde passie. Urška grapte ooit: “Ik kan hem niet bijhouden in de bergen, maar in de keuken win ik.”
Hun speelse band is geliefd bij fans, vaak te zien in TikToks, Instagramfoto’s of trainingsselfies. “Tadej is gewoon een jongen met een grote glimlach die toevallig een kampioen is,” zei Urška lachend.
De Kampioen van het Volk
Wat Tadej echt bijzonder maakt, zijn niet alleen zijn overwinningen, maar zijn karakter.
Hij geeft kinderen een high-five aan de start.
Hij stopt voor handtekeningen, zelfs na zware ritten.
Hij bedankt zijn ploeggenoten met oprechte emotie.
Als hij wint, klopt hij zich niet op de borst. Hij glimlacht, alsof hij het zelf nog nauwelijks gelooft. Alsof hij nog steeds die jongen uit Komenda is, die droomt dat alles mogelijk is.
Wat Brengt de Toekomst?
Tegenwoordig, midden twintig, schittert Pogačar nog altijd in wedstrijden als Il Lombardia, Luik–Bastenaken–Luik en uiteraard de Tour de France. Maar zijn verhaal is nog lang niet ten einde.
Soms is hij de beste klimmer ter wereld. Andere dagen is hij gewoon een vrolijke jongen op de fiets met Urška, taart etend en koffie drinkend aan een klein tafeltje langs de weg.
Tadej herinnert ons eraan dat grootsheid niet altijd luid hoeft te zijn. Soms zit het in een glimlach, in trappen tegen de berg, en in het fluisteren tegen de wind:
“Kom maar op.”
