De moeder van Tadej Pogačar heeft haar diepe bezorgdheid geuit over de fysieke en mentale uitputting van haar zoon. Ze geeft toe dat ze het volledig zou begrijpen als de Sloveense wielerster zou besluiten om een pauze te nemen – of zelfs te stoppen – met professioneel wielrennen.
Na opnieuw een opmerkelijk, maar meedogenloos seizoen vertoont de tweevoudig Tour de France-winnaar tekenen van vermoeidheid, zowel op als naast de fiets. Ondanks zijn ongelooflijke consistentie begint de tol van zijn succes zichtbaar te worden, aldus zijn moeder. “Hij is al aan het racen en trainen sinds hij een tiener was,” zei ze in een recent interview. “We zijn ontzettend trots op alles wat Tadej heeft bereikt, maar als moeder zie ik de vermoeidheid in zijn ogen. Hij heeft zoveel gegeven aan deze sport, en als hij even wil stoppen, begrijp ik dat volledig.”
Haar opmerkingen komen op een moment dat er steeds meer wordt gesproken over burn-out bij topsporters. De moderne wielerkalender is zwaarder dan ooit, met Grote Rondes, klassiekers en wereldkampioenschappen die elkaar snel opvolgen. Pogačar draagt in bijna elke grote koers de last van enorme verwachtingen – van Luik-Bastenaken-Luik tot de Tour de France – en kampt daarbij met vermoeidheid, mediadruk en prestatiedruk.
Mensen in zijn directe omgeving beschrijven hem als gepassioneerd maar soms overweldigd door de constante cyclus van voorbereiding en competitie. Zelf liet hij onlangs doorschemeren dat hij rust nodig heeft en “weer balans wil vinden” en “het gewone leven wil terugvinden.” Fans hebben ook een verandering opgemerkt – een vleugje vermoeidheid achter de glimlach die ooit onverwoestbaar leek.
De woorden van zijn moeder hebben veel reacties losgemaakt in de wielerwereld. “Tadej is geen machine,” schreef een fan online. “Hij heeft in vijf jaar meer bereikt dan de meesten in een heel leven. Als hij even wil ademhalen, heeft hij dat verdiend.”
Met zijn 27 jaar blijft Pogačar een van de grootste talenten van zijn generatie. Of hij nu een korte pauze neemt of langere tijd rust, zijn erfenis is al veiliggesteld. Zoals zijn moeder het eenvoudig verwoordde: “Medailles en overwinningen zijn prachtig – maar zijn gezondheid en geluk zijn bel
angrijker.”
