De wielerwereld blijft rouwen na het hartverscheurende nieuws van het overlijden van Daisy Gesink, de vrouw van voormalig Nederlands profwielrenner Robert Gesink. Onder de vele renners die geschokt zijn door de tragedie, bevindt zich Wout van Aert, die naar verluidt op de hoogte is gebracht van het verwoestende verlies terwijl hij nog midden in een competitief blok koers zat.
Van Aert, een goede vriend en jarenlange collega van Robert Gesink uit hun jaren samen bij Team Jumbo-Visma, gaf toe dat het moeilijk is om gefocust te blijven op de wedstrijd met zo’n zware emotionele wolk boven zijn hoofd.
“Het is moeilijk om je hoofd bij de koers te houden als zoiets gebeurt”, zei Van Aert zachtjes na de finish van een etappe. “Robert is als een broer voor ons. We hebben kamers, ritten en verhalen gedeeld… en als je hoort wat hij nu doormaakt, dan raakt dat je diep in je hart.”
Diepe banden buiten de fiets
Wout van Aert en Robert Gesink vormden een hechte band tijdens hun jaren bij Jumbo-Visma. Terwijl Van Aert uitgroeide tot een van de moderne supersterren van de sport, fungeerde Gesink vaak als een mentor binnen het team – met wijsheid, nederigheid en onwrikbare steun achter de schermen.
“Ik heb veel te danken aan Robert”, vervolgde Van Aert. “Hij was er toen ik net mijn draai vond in de WorldTour. Hij leerde me hoe ik de moeilijke dagen moest overleven en hoe ik met beide benen op de grond moest blijven. En Daisy… ze was er altijd, glimlachend, en hield hem stabiel.”
De dood van Daisy, wier gratie en rustige aanwezigheid een diepe indruk maakten op velen binnen het profpeloton, heeft duidelijk schokgolven teweeggebracht in de inner circle van renners die haar leerden kennen als meer dan alleen “Roberts vrouw”.
Teamstemming gedaald
Bronnen binnen het team van Jumbo-Visma zeggen dat de stemming onder het personeel en de renners somber is geworden sinds het nieuws over Daisy’s overlijden bekend werd. Het team heeft de gebruikelijke interne communicatie gepauzeerd en biedt steun aan degenen die de familie bijzonder dierbaar waren.
“We dragen dit allemaal met ons mee”, deelde een teammedewerker mee. “Het is meer dan alleen een verlies voor Robert – het is een verlies voor de familie die we in deze sport hebben opgebouwd.”
Van Aert staat naar verluidt in nauw contact met Robert en heeft zijn wens uitgesproken om een herdenkingsdienst bij te wonen, mocht de raceverplichtingen het toelaten.
Een race die secundair aanvoelt
Hoewel Van Aert zich aan zijn schema blijft houden, erkende hij dat “resultaten er weinig toe doen” gezien de realiteit van de kwetsbaarheid van het leven.
“We rijden, we pushen onszelf, we jagen op overwinningen – maar niets daarvan is belangrijker dan familie. Ik hoop dat Robert weet dat we er allemaal voor hem zijn. Hij is niet alleen.”
Terwijl de eerbetonen vanuit de hele wielerwereld binnenstromen, weerspiegelen Van Aerts woorden wat velen voelen: dat het verlies van Daisy Gesink niet alleen een persoonlijke tragedie is, maar ook een diep moment van bezinning voor een sport die vaak zoveel vraagt – en soms te weinig teruggeeft.
Onze gedachten zijn bij Robert Gesink, zijn familie en alle getroffenen.
