De Pogačars: Een Familie Achter de Kampioen
Door Cycling Echo | Juli 2025
In de veeleisende wereld van het professionele wielrennen, waar slopende beklimmingen en halsbrekende afdalingen carrières bepalen, is het zeldzaam om een glimp op te vangen van de rustige, menselijke kant van de atleten die we bewonderen. Maar achter elke wereldklasse-renner schuilt een netwerk van liefde, steun en gedeelde opoffering. Dat is het verhaal van de familie Pogačar — een hechte eenheid waarvan de stille kracht en duurzame band hebben bijgedragen aan het vormen van een van de grootste talenten die de wielersport ooit heeft gekend: Tadej Pogačar.
Een Glimp in het Hart van Slovenië
De bovenstaande afbeelding vangt een zeldzaam en intiem moment: de familie Pogačar, warm ingepakt in winterjassen, schouder aan schouder met glimlachen die wijzen op onvertelde verhalen. Gemaakt tijdens een rustige winter in Slovenië, toont het Tadej (tweede van rechts), zijn oudere broer Tilen, hun ouders Mirko en Marjeta, en Tadej’s partner, collega-wielrenster en sportvrouw Urška Žigart (helemaal rechts). Het is een portret, niet van roem, maar van fundament — een herinnering dat kampioenen nooit alleen worden gevormd.
Bescheiden Begin in Komenda
Tadej Pogačar werd geboren in 1998 in Komenda, een klein Sloveens dorpje dat meer bekendstaat om zijn vredige landschap dan om internationale sportfaam. Vanaf jonge leeftijd toonde Tadej tekenen van grote vastberadenheid en focus. Maar wat hem écht onderscheidde was niet alleen zijn uithoudingsvermogen of snelheid — het was de emotionele motor die hem voortdreef: zijn familie.
Mirko, een monteur, en Marjeta, werkzaam in een lokale textielfabriek, waren ouders die niet investeerden in luxe, maar in liefde. Met beperkte middelen slaagden ze er toch in om de passies van hun zonen te ondersteunen — vooral toen duidelijk werd dat zowel Tilen als Tadej tot wielrennen werden aangetrokken.
“Ze hebben zoveel opgeofferd,” zei Tadej ooit in een interview. “Ze brachten ons naar wedstrijden, repareerden onze fietsen, bleven ‘s nachts wakker van zorgen… Hun geloof in ons is nooit verdwenen.”
Een Broederstrijd die Grootheid Ontketende
Tilen, de oudere broer, was Tadej’s eerste rolmodel op twee wielen. Hoewel hij geen professionele carrière in het wielrennen nastreefde zoals Tadej, was zijn competitieve aanwezigheid precies wat de jonge Tadej tot grotere hoogten dreef. Door zijn broer te zien trainen en racen, ontwikkelde Tadej niet alleen bewondering maar ook een brandend verlangen om hem te evenaren — en uiteindelijk te overtreffen.
Hun broederband werd nooit uitsluitend door rivaliteit bepaald. Tilen werd vaak gezien als toeschouwer langs het parcours, een beschermende aanwezigheid die begreep wat het betekent om te leven met verwachtingen. “Ik wist dat hij iets bijzonders had,” zei Tilen. “Ik wilde gewoon zien hoe hij zou vliegen.”
Liefde die Meefietst
Helemaal rechts op de afbeelding staat Urška Žigart, zelf een professionele wielrenster en een stille, krachtige aanwezigheid in het leven van Tadej. Het stel ontmoette elkaar door hun gedeelde liefde voor fietsen, en hun relatie bloeide niet in de schijnwerpers, maar tijdens lange trainingssessies, vroege ochtenden en gedeelde stiltes op bergwegen.
In Urška vond Tadej meer dan een partner — hij vond iemand die de offers begrijpt die de sport vraagt. “Zij is mijn rust,” merkte hij eens op. “Als alles chaotisch is, herinnert zij mij eraan waarom ik fiets.”
Hun liefde is in het publieke oog een verhaal van kracht en empathie geworden — een zeldzaam, puur partnerschap dat standhoudt ondanks de eisen van het leven op de weg. Urška’s rustige aard vult Tadej’s ambitie aan en vormt een anker dat volgens velen cruciaal is geweest voor zijn emotionele veerkracht.
Geworteld in Familie Waarden
De familie Pogačar zoekt niet de schijnwerpers op. Ondanks hun groeiende wereldwijde bekendheid blijven ze diep geworteld in Sloveense tradities. Huisgemaakte maaltijden, wandelingen door het bos, rustige avonden — deze eenvoudige genoegens houden Tadej met beide benen op de grond, zelfs na het winnen van meerdere Tour de France-titels en het worden van een wereldwijde sporticoon.
Wanneer Tadej terugkeert naar Komenda, is hij niet de superster. Hij is gewoon “onze Tadej” — dezelfde jongen die rondjes reed in de tuin en droomde van de gele trui aan de muur van zijn slaapkamer.
Die nuchterheid weerspiegelt zich in de foto: niemand poseert geforceerd voor de camera. Hun glimlachen zijn oprecht. Hun warmte is voelbaar. Het is een portret van eenheid — niet zomaar een momentopname, maar een symbool van alles wat Tadej’s buitengewone reis ondersteunt.
De Weg Vooruit
Terwijl Tadej Pogačar blijft racen door bergen en sprinten door valleien, blijft zijn familie zijn anker. Of hij nu wint of verliest, hun aanwezigheid herinnert hem eraan dat zijn waarde niet alleen afhangt van medailles of podia, maar van de liefde die hem gevormd heeft.
Deze afbeelding — op het eerste gezicht gewoon — is in werkelijkheid buitengewoon. Ze herinnert ons eraan dat achter elke juichende menigte en flitsende camera een stille keuken staat waar maaltijden worden gedeeld, een woonkamer waar omhelzingen worden gegeven, en een huis waar dromen voorzichtig tot bloei komen.
Want achter de kampioen… staat altijd een familie.
